روز به مسجد نرسیده بود.برای نماز به خانه آمد و رفت توی اتاقش.یواشکی نماز خواندنش را تماشا میکردم.حالت عجیبی داشت. انگار خدا در مقابلش ایستاده بود طوری حمد و سوره را می خواند مثل انکه خدا را میبیند ذکرها را دقیق وشمرده ادا میکرد بعدها در مورد نحوه نماز خواندنش ازش پرسیدم گفت: اشکال کار ما اینکه برای همه وقت مذاریم جز برای خدا!نمازمون رو سریع می خونیم وفکر می کنیم زرنگی کردیم اما یادمون میره اونی که به وقتها برکت میده فقط خود خداست.
آن زمان که او در مورد بنی صدر و بی لیاقتیهای او و از طرفی در خصوص شخصیت والای شهید بهشتی سخن میگفت، نوجوانی بیش نبود شهیدی که در رمضان بدنیا آمد، در رمضان روحانی ... شد در عملیات رمضان شهید شد به گزارش سرویس قطعه شهدای شیرازه؛ طلبه شهید ایوب توانایی متولد 1345 روستای علی آباد سادات از توابع جیرفت است. در خانوادهای مذهبی و کشاورز متولد شد. در دوران نوجوانی به صف تلاشگران خستگی ناپذیر نهضت انقلاب اسلامی پیوست و به تحصیل علوم دینی در حوزهی علمیه کاشان پرداخت. با شروع جنگ تحمیلی به میدانهای رزم اعزام شد و در عملیات رمضان در منطقه هورالعظیم در تاریخ 23 تیر 61 بر اثر ترکش گلولهی توپ به شهادت رسید. در ادامه بخشهایی از زندگی این شهید را میخوانید:
آنگونه که خبرگزاری دفاع مقدس نوشته: تولد و زندگی ایوب در کپر و روی حصیر بود. وقتی ایوب به سن تحصیل رسید با برادرش به مدرسه میرفت. مدرسهای که 2 ساعت باید پیاده میرفتند تا به آن برسند. کفشهای پلاستیکی، لباسهای مندرس، یک تکه نان و مقداری خرما توشه و همراه آنها بود. هیچگاه در گرما؛ طعم خنکی و در سرما، طعم گرما را نچشیدند.
قبل از آنکه به سن تکلیف برسد، نماز و روزههایش را ادا میکرد. از غیبت کردن به شدت نفرت داشت و مرتب این را در مجالس مختلف به دیگران تذکر میداد.
با وجود اینکه سن و سالی کمی داشت و نوجوان بود، اما در مبارزه با خوانین و نظام فئودالی حاکم بر منطقه جیرفت بسیار روشنگری میکرد و طرفدار محرومین منطقه بود. با تلاش و روشنگری ایشان و مبارزات مردم، طومار خوانین منطقه برای همیشه در هم پیچیده شد.
در شرایطی که دنیاطلبی بسیاری از جوانان را بر زمین میخکوب میکرد او به راحتی و سبکبال از دنیا و مادیات فاصله گرفت، تاریخ تولد خود را در شناسنامه دستکاری کرد و راهی جبهه شد. شدت علاقهی او به حضور در جبهه به حدی بود که مخالفتهای دیگران را براحتی خنثی میکرد و رضایت همه را جلب و عازم جبهه میشد. او نه با زیاد ماندنش، که با رفتن و مشتاق بودن برای رفتن به همه نشان میداد که با کدام سو باید رفت، ثابت کرد که میتوان از دنیا کام نگرفته، پرواز کرد.
با وجود سن کم، مسائل سیاسی را خوب میفهمید و تجزیه و تحلیل میکرد، آن زمان که او در مورد بنی صدر و بی لیاقتیهای او و از طرفی در خصوص شخصیت والای شهید بهشتی سخن میگفت، نوجوانی بیش نبود. اما با دید وسیع و درک بالا، مسائل سیاسی روز را برای بچهها تشریح کرد.
اخلاق بسیار خوش و نیکویی داشت. در حوزه و جبهه دوستان بسیاری را جذب کرده بود و همه پروانه وار گرد شمع وجودش میگشتند. چهرهی خندان او، به استقبال خطر رفتن، از خود گذشتگی و ایثارش زبانزد همگان بود.
میگفت:خیلی باید نیتهایمان را خالص کنیم. نیت شهادت اگر برای خدا نباشد، آن وقت ما پیش مردم شهیدیم و نزد خدا شهید نیستیم. پس حواسمان باشد نیت و عمل و رفتار و گفتارمان فقط برای رضای خدا باشد تا شهید راه خدا محسوب شویم.
ایوب در ماه مبارک رمضان متولد شد، در ماه مبارک رمضان برای فراگیری دروس حوزوی عزیمت کرد. در ماه مبارک رمضان عازم جبهه شد. در عملیات رمضان شهید و مفقودالجسد شد. در ماه مبارک رمضان پیکر مطهرش به زادگاهش بازگشت.
ایوب در عملیات رمضان مفقود شد و پیکرش بعد از 14 سال شناسایی و به زادگاهش منتقل شد. مادر بزرگوارش یک ماه قبل از پیدا شدن پیکر مطهر شهید، خواب میبیند که ایوب آمده و یک لباس گونی مانند تنش کرده است. ظاهراً اسیری بوده که آزاده شده. و میگوید: همینطور که آمد سر روی زانوهای من گذاشت. او را بغل کردم و شروع کردم به گریه کرد. گفت: مادر گریه نکن من بحمدالله از بند صدام مرخص شدم.
سخت ترین رمضانی است که بر مسلمانان میگذرد نه فانوسهای قاهره روشن است و نه بلندگوهای مسجد دمشق اذان میگویند بازارهای بغداد بسته شده شهر قدس هنوز در اسارت به سر میبرد غزه بمباران میشود امت محمد در خواب عمیق هستند و برای پیروزی آلمان دعا میکنند نه فرج صاحبشان ....... بقیه را بیدار کنید....
اگـــــــــر جای تو بودم ، بدون شکـــ به خود می بالیدم... وجودتــــ ، تجلی زیبایی های خداوند استـــــ... با خود که فکر می کنم ، می بینم ، چقــــــــــــدر مهمی ... بسیاری از انرژی های بشــــر ، صرفـــــ وجود نازنین تو می شود... بخاطر تو ، خیلی ها قلم زدند ، نوشتند ، بحث کردند ، جنگیدند ... ، و خون دادند ... بیش از آنکـــه حتی ، فکرش را بکنی ، مهمــــــــــــی... درباره تو در قرآن ، احادیث ، سخنان بزرگان ، شعرا ، هنرمندان و ... زیاد آمـــــــده ، چرا که ذهن بشر درگیر گوهر وجودی توست ... تـــــــو تا ابــــــــد مهمی ، عزیز دوستـــــــ داشتنی ... و من امــــروز از تــــو تقاضایی دارم ... مواظبـــــ خوبیهایتــــــــ باش ... قــــــــدر خــــود را بـــــــدان... به هر شکلی که می شود اسمش را گذاشتـــــــ قــــــــدردانــــــــــی...
یکی از کنیزان علی بن الحسین (ع) برای آنحضرت آب میریخت (تا دستانش را بشوید) آفتابه از دستش افتاد و صورت ایشان را زخمی کرد ، علی بن الحسین سرش را به طرف او بلند کرد؛ کنیز گفت : خداوند تبارک تعالی می فرماید : و فــــرو خــورنـــدگان خشـــم. حضرت فرمود : خشـمم را فـــرو خــوردم . کنیز گفت : و گذشـت کنندگـــان از مـــــــردم. حضرت فرمود : از تــــو گذشـــتــــم. کنیـــز گفت : و خـــداونـــد نیــکوکـــاران را دوســـت دارد حضرت فرمود : برو ، تو را در راه خـــدا آزاد کردم.