وارد داروخانه شدم و منتظر بودم تا نسخه ام تحویل دهند. فردی وارد شد و با لهجه ای ساده و روستایی پرسید: کرم ضد سیمان دارین؟ فروشنده که انگار موضوعی برای خنده پیدا کرده بود با لحنی تمسخر آمیز پرسید: کرم ضد سیمان؟ بله که داریم. کرم ضد تیر آهن و آجر هم دارم حالا ایرانیشو میخوای یا خارجی؟ اما گفته باشم خارجیش گرونه ها مرد نگاهش را به دستانش دوخت و آنها را رو به صورت فروشنده گرفت و گفت: از وقتی کارگر ساختمون شدم دستام زبر شده، نمی تونم صورت دخترمو ناز کنم. اگه خارجیش بهتره، خارجی بده...
استاد پناهیان شما باید خیلی شنیده باشین که آدم باید در انتخاب همسر دقت کنه .... شما زیاد گوشتونو به این حرفا ندین!... این از عجایب روزگار ماست ... ببینید رفقا ... ما توی روایات داریم که انتخاب همسر مهمه اما...
بنابر روایت امام صادق (ع): تَزَوَّجَ عَلِيٌّ فَاطِمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ بَنَى بِهَا فِي ذِي الْحِجَّةِ مِنَ السَّنَةِ الثَّانِيَةِ مِنَ الْهِجْرَة عقد على و فاطمه (عليهماالسلام) در ماه رمضان، و ازدواج ... آنها در ذى الحجّه سال دوم هجرى بوده است [كشف الغمة، جلد 1، صفحه 364 و بحارالانوار 43 صفحه 136]
از عقد اين 2 بزرگوار در ماه رمضان ، چند پيام به دست مي آيد : 1.عقد در رمضان بود و پيامبر نفرمود ماه رمضان وقت اين كارها نيست 2.بلافاصله بعد از جنگ بدر بود و پيامبر تازه از جنگ برگشته بود [ترجمه الكامل ابن الأثير ،جلد 7،صفحه :131] 3. فقط 15 روز از مرگ رقيه دخترِ بزرگِ پيامبر مي گذشت [ترجمه الطبقات الكبرى ،جلد 2،صفحه :16]
نمونه اي ديگر از رسوم مردم، كه مورد تاييد اسلام نيست، مهريه ي زياد است . مردم ،مهريه زياد را ضامن خوشبختي می دانند ! در حالي كه حضرت علي عليه السلام مهريه زياد را باعث دشمني مي دانند : لَا تُغَالُوا بِمُهُورِ النِّسَاءِ فَتَكُونَ عَدَاوَةً. [وسائل الشيعة، جلد 21، صفحه: 253 حديث 12] و نيز امام صادق عليه السلام مهريه زياد زن را، نشانه شومی او مي دانند و می فرمايند :فَأَمَّا شُؤْمُ الْمَرْأَةِ فَكَثْرَةُ مَهْرِهَا [وسائل الشيعة، جلد 21، صفحه: 250 حديث 1]
ام این مرد هاروکا ایشیماتسو است. او مدیرعامل ژاپن ایرلاینز است. یکی از ده ایرلاین برتر جهان. او برای اینکه کارمندان شرکتش اخراج نشوند، حقوق خودش را کاهش داد. از سال 2007 تابحال، حقوق او حتی کمتر از حقوق خلبان های زیردستش است. او با اتوبوس به سر کار می رود. موقع نهار، او مثل بقیه کارمندان در صف می ایستد. او دفتر کار ندارد. میزش در سالن، کنار بقیه کارمندان است
آن وقتها که هنوز عصر تکنولوژی نشده بود و مردم اصلا نمی دانستند مدرنیته چیست و از کجا آمده... تلویزیون خانه ها،دنیا را به دورنگ سیاه و سفید نشان می داد... در تلویزیون ۲-۳کانال بیشتر نبود و مردم یک هفته ای به انتظار بودند تا فلان سریال را به تماشا نشینند... ... اما الان در قرن ۲۱ هستیم...عصر ارتباطات! است... حالا در خانه ها وسیله ای ست که همچون بوقلمون مدام در حال تغییر رنگ است... آنچه در آن وسیله دیده می شود رنگ و وارنگ است...سوغات شهر فرنگ است... نامش را ماهواره می گویند...امروزه در اشکال مختلف وجود دارد و می شود گفت در اکثر خانه ها جایی برای خود خوش کرده... خیلی دوسش دارند...ماهواره دیگر دنیا را تیره و تار نشان نمی دهد...رنگارنگ است...از زرد و سبز گرفته تا قرمز و بنفش...آبی آسمانی هم دارد... ماهواره فاصله ها را نزدیک کرده...از اینجا،از همین ایران خودمان...آن سر دنیارا،آمریکا و کانادا را...آلمان و فرانسه را...و کلا جاهای خیلی خیلی دور را نشان می دهد و به داخل خانه هایمان آورده...مگر نشنیده ای که مهمان حبیب خداست؟!...مگر نشنیده ای که صله رحم چقدر ثواب دارد و مورد تاکید است... ماهواره ای ها هر روز به ما سر می زنند...آنها صله رحم را از ما بهتر فهمیده اند...چرا که آنها مدام در خانه ما هستند...اما ما چه کرده ایم؟!...چقدر اهل مراوده با اقوام و خویشان هستیم...چقدر به صله رحم اهمیت می دهیم؟...
خبری خواندم که در نوع خودش جالب است و در سوی دیگر عمق گنداب دنیای جدید را نشان می‌دهد: «روسپیان هلند خواستار برخورداری از تسهیلات بازنشستگی مشابه فوتبالیست‌ها شده‌‌اند.» راستی بر سر انسانیت چه آمده است که چنین خبری آن را به لرزه نمی‌اندازد؟ منش اخلاقی او خدشه‌دار شده یا در قماری بزرگ خودِ انسانیت‌اش را باخته است؟
استدلال این گروه آن است که «روسپیان هم مانند فوتبالیست‌های حرفه‌ای، در عنفوان جوانی یک حرفه از نظر جسمی پر تلاش را آغاز می‌کنند و به زودی مجبور به کناره‌گیری از آن هستند، لازم است از مزایای بازنشستگی معمول برای فوتبالیست‌ها برخوردار شوند.» و «فوتبالیست‌ها و روسپیان هر دو در حرفه‌هایی اشتغال دارند که مستلزم کار جسمی دشوار برای مدتی کوتاه است و نمی‌توانند برای تمامی طول عمر در این مشاغل بمانند.»
یکی از کاربران شبکه اجتماعی افسران در مطلبی که در این شبکه اجتماعی منتشر شده است با رویکردی انتقادی نسبت به پوشش برخی زنان در کشور، با انتشار تصویری از رزمندگان جنگ ایران و عراق که در حال پوشیدن لباس غواصی هستند، یاد و خاطره آنان را گرامی داشته است.
این کاربر شبکه اجتماعی "افسران” با انتشار این عکس نوشت:
«رفقایی که سن و سالشان زمان ساپورت پوشیدنشان ، آن زمانی که هم سن و سال من و تو بودند. جوان بودند و زیبا…غواصی می پوشیدند البته فرقش این است که آن زمان قیمتش گران بود… اصلا گیر نمی آمد می گفتند اگر خواستید تیر بخورید. سرتان را جلو بگیرید نکند لباس پاره شود ها! جنازه های رشید و بیجانشان را از داخل لباس در می آوردند و جوان دیگری را ساپورت پوش می کردند …»
روزى شش نفر مرد زنا كردند، آنان را جهت صدور حكم شرعى و الهى بحضور خلیفه دوم آورده بودند، تا دستور مجازات آنها را دريافت كنند خلیفه دوم با عصبانيت گفت : هر شش نفر آنها را سنگسار كنيد. ولى على (عليه السلام ) فرمود: اى عمر، حكم بر خون و مال مردم نبايد اين قدر ساده باشد!! خوبست دستور دهى پيرامون زندگى اين شش مرد گناهكار بررسى به عمل آورند، خلیفه دوم فرمايش على (عليه السلام ) را اطاعت كرد.
اجالبه.بخونید : هواپیما می خواست پرواز کند که متوجه شدم یک نفر با اصرار به مهماندار هواپیما، خواستار نشستن در کنار من است ! خیلی تعجب کردم ، تو این زمانه که همه از ما آخوندا فرار می کنند یکی می خواست کنار ما بنشینه ! سابقه نداشت کسی با این تیپ و قیافه بخواهد کنار یک روحانی بنشیند ! خلاصه با راضی کردن فرد کناری من ، آمد و کنارم نشست . تا در جایش مستقر شد ، گفت : حاج آقا ! می دونی برای چی اومدم کنارت بنشینم ؟ اومدم تا تهران حالت رو بگیرم !! تو دلم گفتم : خدا به خیر کنه ، این چه حواله ای بود که امروز نصیب ما شد ، چیزی بهش نگفتم . دوباره شروع کرد ، حاج آقا چی می گید شما آخوندا ؟! هی می گید نماز بخونید ، روزه بگیرید ، گناه نکنید ! خدا باهاتون قهر می کنه! روزیتون کم میشه ! ... من تو شهر ... طلا فروشم و اهل نماز و روزه و این حرفا هم نیستم ، هر ماه هم علاوه بر گناهام توی شهرم به تهران می یام و یه عشق و حالی می کنم و برمی گردم !! مال و ثروتم هم هر روز بیشتر می شود ، حال جسمی ام هم هر روز بهتر !! ماندم خدایا به این چی بگم ، چه جوری بخوام حالی این بکنم ، ناگهان، انگار خدا به دلم انداخت که این جور شروع کنم ... گفتم : « آقامون موسی بن جعفر (علیه السلام ) یه روز از کوچه ای عبور می کردند ، صدای ساز و آواز از خانه ای به گوش می رسید . ناگاه در همان خانه باز شد غلامی بیرون آمد ، حضرت از آن غلام پرسیدند : صاحب این خانه بنده است یا آزاد است ؟ غلام که حضرت را نمی شناخت ، گفت : معلوم است که آزاد است ! چندین کنیز و غلام دارد . آقا تا این را شنیدند ، فرمودند : بله آزاد است که چنین می کند ، اگر بنده بود چنین نمی کرد ! غلام داخل خانه برگشت ، صاحبخانه از وی علت تأخیر را جویا شد ، غلام پاسخ داد : آقا فردی که شما را نمی شناخت از من پرسید شما بنده اید یا آزاد . صاحبخانه پرسید : تو چه جواب دادی ؟ گفت : معلومه (با خنده ) ، گفتم شما چندین غلام و کنیز داری ! پرسید: آن آقا چه جواب داد ؟ غلام جواب داد ، آن آقا گفت : بله آزاد است ، اگر بنده بود این چنین نمی کرد ! این کلام چون پتکی بود بر سرش ! یک مرتبه متنبه شد ، پایی به بساط زد و پا برهنه دنبال آقا دوید ، وسط کوچه به آقا رسید و خودش را روی پای حضرت انداخت و گفت: آقا به خدا من بنده ام! توبه کرد و از آن به بعد ملقب شد به بُشر حافی (حافی به معنای پابرهنه ) » ... . سوار اتوبوس شدیم که به سالن فرودگاه برویم ، موبایلش رو بهم نشان داد و گفت: حاج آقا ببین مورد اومده تو فرودگاه دنبالم، اما به خدا همین الان بلیط برگشت رو می گیرم و بر می گردم !! دیگه می خوام بنده بشم ! حجت الاسلام والمسلمین سید حسین مومنی
*لطفا پس از خوندن مطلب بفرمایید که آیاحقیقتا شبکه های اجتماعی فوایدشان برای شما بیشتر از ضررهایش بوده یا خیر. و کلا نظرتون چیه*
زندگی بدون وسایل الکترونیکی سخت است، اما به این فکر کنید که دوستان دیجیتال شما ممکن است آسیب های زیادی به روح و جسم شما
وارد کنند. این احساس برای شما آشناست؟ اگر تلفن همراهتان در دست تان نباشد، احساس می کنید چیزی کم دارید؟ یا اگر تلفن همراه تان را در خانه جا بگذارید، احساس اضطراب می کنید دائما در فکر این هستید که نکته ای برای نوشتن در صفحات اجتماعی پیدا کنید یا اینکه ذهنتان مدام در حال فکر کردن به این است که دیگران در شبکه های اجتماعی چه نوشته اند؟
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
